Kolej w dwudziestoleciu międzywojennym szukała nowych rozwiązań w zabezpieczaniu ruchu kolejowego. Głównie w węźle Warszawskim testowane były systemy pierwszych sygnalizacji świetlnych i blokad liniowych różnych firm. Sama sygnalizacja i urządzenia sterowania ruchem niestety nie zapewniały wtenczas czujności maszynisty. System inż. Koflera był jednym z pierwszych, który to umożliwiał. Na sieci PKP testowo zainstalowany na dachach parowozów, tarczach ostrzegawczych i semaforach linii kolejowej Tłuszcz – Ostrołęka w 1938 roku. Wcześniej takie urządzenia umieszczono na włoskiej kolei Nord Milano, w Rzeszy Niemieckiej na Istertalbahn i Rheiuferbahn na odcinku Kolonia – Bonn. Urządzenie było w trakcie budowy także w Jugosławii na linii Nisz – Belgrad.
Poniższy artykuł z magazynu ,,Przegląd Mechaniczny” Tom 4, 10 października 1938, nr 19 opisuje dokładną zasadę działania z poziomu urządzeń sygnalizacji i kabiny maszynisty. Jest to ciekawostka techniczna wyróżniająca linię kolejową Tłuszcz – Ostrołęka w tamtym okresie, a także samych urządzeń, które w przyszłości nie przyjęły się przynajmniej na sieci kolejowej w Polsce.
Magazyn w całości dostępny jest elektronicznie na stronie http://www.dbc.wroc.pl/dlibra/publication/16470?tab=1
Poniżej fragment dotyczący systemu Koflera.